Faktury uproszczone, mimo że od dawna uregulowane ustawą o podatku od towarów i usług, zyskały na popularności od 1 stycznia 2020 roku w związku z wejściem w życie przepisów dotyczących możliwości wystawiania faktur do paragonów tylko jeśli zawierają one NIP nabywcy.
W części przypadków paragon z NIP spełnia warunki konieczne do uznania go za fakturę uproszczoną, czyli dokument, który można zaksięgować, ująć w kosztach podatkowych, a także na podstawie którego można odliczyć VAT na takich samych zasadach jak w przypadku „zwykłej” faktury.
Zgodnie z art. 106b ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, faktura uproszczona może zostać wystawiona przez podatnika, jeżeli kwota należności jest nie wyższa niż 450 zł lub 100 euro. Poza limitem kwotowym, zostały w ustawie określone obowiązkowe informacje, które taka faktura musi zawierać. Są to elementy wymienione w art. 106b ust. 1, z wyjątkiem:
o ile możliwe jest określenie kwoty podatku VAT dla poszczególnych stawek.
Należy pamiętać, że wystawianie faktur uproszczonych nie jest obligatoryjne dla podatników, mogą oni dokumentować drobną sprzedaż zwykłymi fakturami.
Paragon dokumentujący należność o wartości nieprzekraczającej 450 zł lub 100 euro wystawiony prawidłowo (czyli zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 roku w sprawie kas rejestrujących, Dz. U. poz. 816), na którym dodatkowo widoczny jest NIP nabywcy, zawiera wszystkie niezbędne elementy faktury uproszczonej wymienione w ustawie o podatku od towarów i usług, a zatem może być, z uwzględnieniem kilku wyjątków, traktowany na równi ze „zwykłą” fakturą.
Wyżej wspomniane wyjątki, czyli transakcje których nie można dokumentować fakturami uproszczonymi to:
Wśród wątpliwości związanych z fakturami uproszczonymi, jedną z bardziej istotnych jest kwestia obowiązku wystawienia „zwykłej” faktury do paragonu zawierającego NIP, który może zostać uznany za fakturę uproszczoną. W praktyce zdarza się, że sprzedawcy odmawiają wystawienia faktury do paragonu z NIP jeśli wartość należności nie przekracza 450 zł lub 100 euro.
W związku z brakiem objaśnień Ministerstwa Finansów lub interpretacji ogólnej w tym temacie, przydatna może być analiza wydawanych w ostatnim czasie interpretacji indywidualnych. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 7 kwietnia 2020 roku Dyrektor KIS uznał że „Skoro sprzedaż na kwotę nieprzekraczającą 450 zł została udokumentowana paragonem fiskalnym zawierającym NIP nabywcy oraz pozostałe dane wymagane ustawą o VAT, to nie powinno się z tytułu tej sprzedaży wystawiać dla nabywcy odrębnego dokumentu w postaci faktury standardowej.”
Z kolei z interpretacji indywidualnej z dnia 28 maja 2020 roku wynika, że „Paragon w takim przypadku zawiera bowiem wszystkie dane wymagane zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących oraz dodatkowo NIP nabywcy. W takiej sytuacji sprzedawca nie ma obowiązku wystawiania faktury do takiego paragonu stanowiącego fakturę uproszczoną.” , ale jednocześnie: „ma prawo do wystawienia tzw. „zwykłej” faktury do takiego paragonu fiskalnego, o ile nabywca zwróci Wnioskodawcy paragon fiskalny zawierający NIP tego nabywcy.”.
ZOBACZ TAKŻE:
Weronika Stelmach
Ekspert ds. księgowości w biurze rachunkowym MDDP Outsourcing w Warszawie